Kalashnikov discography (IT punk 2000-2015)

kalashnikov1Hey citizens, it’s this time of the year again. The going away for summer time without any posts, and i decided to leave you with a gift.
This has been quite a long coming since I ‘ve been listening to them a lot lately. Not deathrock straightforward, but gloomy punk certainly. This is the group of people that coined the “romantic punx” term anyway. Changed my mind a few times whether i should upload this or that album of theirs, what is my favorite period of them, and ended up settling at getting a full discography out there, because it’s not easily available in other blogs (in just a few easy clicks anyway). It was an easy task since the milanese band collective have all their stuff available in the bandcamp or official site. GO read the manifesto dammit, it is not just a music thing or an aesthetic band. I wish i knew more italian to be able to get the lyrics better.

http://kalashnikovcollective.bandcamp.com/
http://www.kalashni.net/

Support the god damn band dammit, and for god’s sake, bring’em to Athens again.

Wait, I’m supposed to go through all that, now? Awkward, unrelated, personal stuff below.

For what seems like a long time now in my eyes, the local greek punk scene has been very inward, obsessed with doom, misery and general chaos.
There is something uncomfortable in the air. There is a faint feeling, a vague thought, something we all seem to suspect in our heads, but it’s never being discussed about. It is a fear we all seem to share, too deep to be put in words. It is a fear that music does NOT MATTER any more. That it has stopped shaping our lives, we have stopped living IN and through music, but it has rather become one more of our commodities. Another discussion item to prove how hip we are. Postmodern nonsensical lyrics, or repetitive endless experimentation, triangles and for no apparent reason-minimalist linear covers everywhere, maybe people just stopped expressing their fears and hopes, stopped singing about how they’re imagining the new world, the one we’re supposed to be building and decided to bottle everything up.

So much of our reality is bleak and hopeless. So many spent days staring at walls’ corners and screens, suffering bitter jobs. And perhaps as a direct result, so much of our punk is doomed, heavy and unbearable sounding, offering no hope whatsoever. Things in punk have taken a turn to the crust-d-beat-stoner side of things. As if nothing has any meaning any more. Just speed ridden distorted guitars and drums, endless amounts of beer gurgling because what else is there to do, violent pogoing against others not with others and just destruction toward all directions. As if we have already lost. Totally disconnected from the 77 roots, you can no longer make out any melodies or catch a lyric, chaotic accelerating rhythms totally disconnected from any eventual meaning or release. Everybody wants to be on a stage, and guess what, you now have the social media to convince you the rest of the world is your audience, and your badly rehearsed songs are ready to be put out there,and as long as they get a few likes, your laziness is justified.

Perhaps we have been in the circles of music too long. It is the air which we breathe, our passion, a center around all our expression is based. We’ve long been stuck in a rut IN this or that specific subcultures, cruising scenes, learning trivia, listening to this or that side-project f the bassist of…,comparing stretching bodymods or bat shaped accessories instead of looking out to the world, offering alternatives to our miserable day-to-day routines, answering tough questions about what steps must be made to create a new better one. And it is all too important to leave behind, too precious to categorize as just more of our comforts, our luxuries. Music is not something on the sides of our lives, it doesn’t play on a stereo somewhere while we do our jobs, our other stuff. Rather, it IS the stuff we do, while we work our day jobs to support our music addiction. Much of our time has been spent avoiding the tough questions, rather than answering them. What steps we should make to change ourselves to be ready for a new world? Do we have skills required to survive without THEM? Well, maybe I haven’t been paying enough attention to the hardcore zines lately. But we simply cannot abide any more passable singles. catchy riffs and forgettable EP’s, music to just make another year go by, the 2015 new album of this or that artist, we cant afford just another conversation item to go by. Music is supposed to be able to change things, to be how we live our lives. This is the case with kalashnikov.

I believe this band is offering the world not the answers, but the first steps of beginning the discussion of what we should do, and how we should proceed to change some of the wrong stuff. Not the solution to the problems but rather their point of view, and the words, the language to start talking about what has been going on.. They record not as a commodity, but because they want what they have to say to get out there. Of course, this band is very political.
Each songs lives in its own world, and it wants to drag you into it, sometimes from the hair if necessary. They play good, female vocal driven, synth-y, melodic romantic punk. If unsure where to start first, listen to 2009’s ” Living in a psycho-caos era” and if you like it, proceed with their debut.
“Kalashnikov were born in 1996 on the dirty floor of a squat in Milano, Italy, to give vent to the adolescent restlessness of three punx. Under the drunkenness of the heavenly libertarian nectar and rejecting the ruling culture, Kalashnikov are created with the wish to put together their own utopias and passion…”
Get the kalashnikov discography below.

Kalashnikov discography 2000-2015 mediafire

Kalashnikov discography uloz.to

1st Bats Over Athens deathrock Festival 19 & 20/ 04

έγιναν κάποιες αλλαγες στο λάιν απ χωρίς να φταίμε εμείς….

ακολουθει δελτίο τύπου

1st Bats Over Athens D X R Festival

Παρασκευή 19 & Σάββατο 20-04-2013
από τις 20.30

Inca Babies (UK)
Dystopian Society (IT)
Tα Στούκας
Υποκουλτούρα
Gaspard Noir
The Villions
Narog
Les Miserables

Διοργάνωση: Λέσχη Υπογείως Καλλιδρομίου 94 & D x R

Η κοινότητα του deathrock greece, στα 5 χρόνια τώρα παρουσίας στη σκηνή, αποφασίσαμε να στήσουμε το πρώτο ίσως αμιγώς deathrock 2μερο φεστιβάλ στην Ελλάδα με μπάντες κι από το εξωτερικό.

Το φεστιβάλ γίνεται με ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ, με κουτάκι για οικονομική συνεισφορά για όποιον επιθυμεί να βοηθήσει την φάση και να δει μπάντες από το εξωτερικό με όρους αξιοπρέπειας. Προσπαθούμε με αυτή τη λογική να μην αποκλείσουμε κανέναν από το να δει μια μπάντα απ’ έξω. Το φεστιβάλ άλλωστε γίνεται μακριά από τη νοοτροπία του κέρδους- τα χρήματα για τα έξοδα των μπαντών βγήκαν από diy πάρτυ που έγιναν γι αυτό το σκοπό πέρσι το καλοκαίρι, και τα χρήματα από την κάβα πάνε προς την ενίσχυση του στεκιού. Σαν θέση είμαστε μακριά από την κουλτούρα του θεάματος, διοργανώνουμε αυτό το live όχι τόσο για να καταναλωθεί/ παρακολουθηθεί μουσικά για όση λίγη ώρα διαρκέσει, για να «διασκεδάσει» τους φίλους αυτής της τέχνης, αλλά σαν ακόμη μια ευκαιρία να μας φέρει κοντά όλους εμάς, να δημιουργηθεί ένα ουσιαστικό δίκτυο, μια κοινότητα ανθρώπων που θέλουν και διαλέγουν να δουλέψουν/συνεργαστούν υπό κάποιους κοινούς όρους αισθητικής. Αυτός ο κόσμος μας ξενίζει όλους κι αυτό είναι το κοινό μας. Η μουσική μας δεν είναι απλά σκοτεινή, για κάποιους αφαιρετικούς λόγους αισθητικής, σαν μια δευτερεύουσα εμφανισιακή ταυτότητα, αλλά εκφράζει όσα πιστεύουμε κι όσα ζούμε εκεί έξω. Η μουσική μας δεν είναι απλά εναλλακτική γιατί τυχαίνει να μην είναι στη μόδα προς το παρόν, αλλά γιατί είναι εχθρική στο κυρίως ρεύμα, δεν θα είναι ποτέ εμπορική.

«Κι ενώ ο κόσμος καταρρέει, κάποιοι ακόμη ανησυχούν για τις στάχτες…»

Δεν προσπαθούμε να επιβιώσουμε με νύχια και με δόντια, πατώντας επί πτωμάτων άλλων , σε αυτό τον κόσμο που έχει βαλθεί μέρα με τη μέρα να μας πολεμήσει. Δεν θα παλέψουμε για το μικρό μας κομματάκι γης που με αγώνα ζωής οχυρώσαμε. Δεν θα κάνουμε οποιαδήποτε θυσία και συμβιβασμό για να κρατήσουμε την «καριέρα» μας. Όλα ή τίποτα. Πιστεύουμε σε ένα νέο καλύτερο κόσμο, και πάνω στις στάχτες αυτού, θα τον δημιουργήσουμε. Με τους δικούς μας όρους, βελτιώνοντας την καθημερινότητα μας λεπτό με το λεπτό, μέρα με τη μέρα, και παίρνοντας ξανά πίσω όσα μας πήραν- μέτρο με το μέτρο. Δεν έχουμε και τόσα να μας χωρίζουν, αρκεί να παραμένουμε ενεργοί, ενωμένοι, με καθαρό μυαλό.

Όπως πάντα καλούμε τις μπάντες που θέλουν να παίξουν σε ανάλογα σκηνικά στο μέλλον να μας στείλουν και όποιον/α θέλει, να στηρίξει, να συμμετέχει,να διαδώσει την αρρώστια, να έρθει να παίξει μουσικές σαν dj μαζί μας, να μας γνωρίσει, ή να διοργανώσει τη δικιά του φάση αν δεν καλύπτεται από τη δικιά μας.

Μέχρι να ξαναπετάξουν οι νυχτερίδες πάνω από την Αθήνα, Stay Sick…

DARK PUNKS UNDEAD

deathrockgr@yahoo.com
http://deathrockgreece.blogspot.com/

Inca Babies (UK)
Έπαιζαν μέχρι το’88, επανενώθηκαν το 2007. Death blues/post-punk από Μάντσεστερ.
Dystopian Society (ITA)
Dark/anarko punk από Φλωρεντία.
Τα Στούκας
Τα Στούκας παίζουν πανκ ροκ, είναι από την Αθήνα και έχουν κυκλοφορήσει δύο ντέμο.
Gaspard Noir
Dark wave, καιρό στη σκηνή,και έχουν ξανασυμμετάσχει σε δικά μας φεστιβάλ.
The Villions
Σχετικά νέα μπάντα, παίζουν ένα καλογυαλισμένο gothic rock.
Narog
O Narog είναι φίλος από τη Λάρισα, τρέχει το τοπικό deathrock εκεί πέρα, και σε αυτό το project παίζει ρυθμικό και άρυθμο noise.
Υποκουλτούρα
Anarkopunk-punk rock από Αθήνα και έχουν βγάλει ένα demo.
Les Miserables
Δημιουργημένοι μέσα στο 2013,η πιο φρέσκια μπάντα του φεστιβάλ, deathrock/ cold wave.

Νυχτερίδες και Κατσαρίδες #2 Feb2013 deathrock zine

 

It is out in Print since February. It will be presented in fanzines.gr zinefest @ASKT xylino steki 23/3.
http://www.fanzines.gr/athens-zinefest-2013
Flesh United Interview

Read
http://issuu.com/deathrockgreece/docs/batscockroach_2

Download PDF

http://ulozto.net/xFYVh4JM/batscockroach-232-pdf

NEXT ISSUE IN ENGLISH!!! (13th moon interview)

Zombi Danse 16-03-2013 – Λεσχη Καλλιδρομίου

 Tο Σάββατο 16-03 οργανώνουμε το μηνιαίο μας πια zombie dance.. Όπως πάντα ανοιχτό σε όλους, με ελεύθερη είσοδο και όντως φτηνές τιμές στο μπαρ. Και αυτή τη φορά, όπως και πάντα, είναι ανοιχτό το κάλεσμα για όποιον/α θέλει να συμμετέχει στην ομάδα, είτε να έρθει σε συνενόηση μεταξύ μας για να παίξει εκείνος/η μαζί μας την επόμενη φορά μουσική, είτε να μπει στο κοινό φόρουμ (λινκ και δεξιά και στο τέλος των κειμενων) όπου σαν κοινότητα συζητάμε τα πράγματα και ορίζουμε συναντήσεις.  Τυχαίνει και πέφτει πάνω στη μέρα που παίζουν οι αγαπημένοι Kalashnikov από Ιταλία και Bernays Propaganda από Μακεδονία για τα 23 χρόνια βίλλας, θα πάμε κι εκεί, και κάποιοι λίγο πιο νωρίς- κάποιοι λίγο πιο αργά θα είμαστε και στη λέσχη.  Επειδή πλέον δε μπορούμε να αρκεστούμε στη σιωπή με όσα γίνονται γύρω μας, και απλά να κοιτάμε τα παρτυ μας, γράφτηκε και ένα κείμενο να υπάρχει στο χώρο με αφορμή πράγματα που βλέπουμε να συμβαίνουν.  Εσύ τι έκανες για τη μουσική  που αγαπάς σήμερα;

Κανείς δεν είναι αθώος, έτσι;

Κανείς δεν είναι αθώος. Κάτσε να δεις ποιος το’χε πει- α, ναι, οι ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ. Ναι, κανείς δεν είναι αθώος. Ούτε εσύ, ούτε εγώ.

Γιατί ανέχτηκα τα πάντα.

Γιατί δεν έβγαλα κιχ όταν είδα το γιο του γείτονα να σουτάρει στο πεζούλι της Τσαμαδού.
Γιατί δεν είπα τίποτα όταν οι μπάτσοι έκαναν σωματικό έλεγχο σε κοπέλες χτες.
Γιατί έβγαλα το σκασμό όταν άνοιξε εκεί δίπλα ένα μαγαζί που εμπορεύεται τις μουσικές και τις επιθυμίες μας. Και ξανά μετά, όταν γέμισε το πεζοδρόμιο καρέκλες.
Γιατί ήθελα κι εγώ να κάνει κάποιος άλλος κάτι γι αυτό.
Γιατί δεν είπαμε τίποτα όταν τους είδαμε με το παλούκια στο δρόμο να βαράνε 12 άτομα έναν.
Γιατί έπινα καφεδάκι κι εκεί δίπλα γίνονταν κυνομαχίες.
Γιατί κάθε μέρα λέω καλημέρα στο μανάβη αλλά δεν κάθισα ποτέ να πω κάτι παραπάνω, να δω αν κι εκείνον τον ενοχλεί κάτι ή αν θέλει να κάνει κάτι γι αυτό.
Γιατί η νάρκωση είναι προσωπική επιλογή.
Γιατί εγώ τα ξέρω όλα αυτά αλλά οι ΑΛΛΟΙ είναι παραιτημένοι.
Γιατί έλα μωρέ , μπορείς να πάς και στη Βαλτετσίου για μπυρίτσα.
Γιατί μπορεί να μας κλείνουν τα στέκια ένα-ένα, αλλά εντάξει αφού μαζευτήκαμε 14 χιλιάρικα στην πορεία, δε χρειάζεται να συμμετέχω κάπου, θα πάω μόνο στο πάρτυ.
Γιατί είναι θέμα των κατοίκων.
Γιατί δεν μπορώ πω κάτι αν οι σύντροφοι πουλάνε προστασίες και ναρκωτικά, είναι δικό τους το θέμα.
Γιατί κι εγώ κάνω σχέδια για να φύγω.
Γιατί η πολιτική είναι μόνο για τη συνέλευση, με τη παρέα μου έχω άλλα να πω.
Γιατί εντάξει μπορεί να προκαλούσαν κι οι κοπέλες με τα σκισμένα και τα καλσόν.
Γιατί πάντα έτσι δεν ήτανε μωρέ;
Γιατί ούτε κι εγώ έχω κάποιο όραμα για το πώς θέλω τα πράματα την επόμενη μέρα.

Γιατί αφήνομαι, λεπτό με το λεπτό, μέρα με τη μέρα.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΣ
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΕΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ, ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ, ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ. ΝΑ ΟΠΛΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΜΑΣ.Η ΟΥΤΟΠΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΣΙΜΕΝΤΑ ΑΥΤΗΣ ΕΔΩ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.

Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος, θυμάσαι;

Κάποιοι από D X R

νταρκ
πανκ
 γουέιβ
πσαικομπίλια
μουτάντε
ντεθροκ

μετά τις 22.30
Στη Λέσχη Υπογείως στην Καλλιδρομίου 94
αυτοοργανωση-στηριξη-ελεύθερη έκφραση-αξιοπρεπεια
Εισοδος Ελευθερη
http://www.deathrockgreece.blogspot.gr/
 http://www.deathrockgreece.net/
 

Γιάζρα & λΑΜΠΕΡΟύΚ, φρούριο ελλάδα (noise/poetry 2013 GR)

Reblog από το τεφλόν.,..




Ένα αναγκαίο μικρό EP, καθόλου εύκολο στα αυτιά. Ο Γιάζρα, βασικό μέλος της αυτοοργανωμένης ποιητικής έκδοσης και εγχειρήματος ΤΕΦΛΟΝ μιλάει χώνει για όλους και όλα. Δεν ποστάρουμε συχνά νόιζ εδώ πέρα, αλλά όταν ποστάρουμε πρέπει πραγματικά να είναι καλές, και αυτή η κυκλοφορία μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Πολιτικός όσο δεν πάει, κατάμαυρος, και κυρίως εμπνέει σε δράση, όπως κανένας ποιητής δεν καταφέρνει πια να κάνει.
φρούριο ελλάδα
λόγια: γιάζρα
μουσική: λΑΜΠΕΡΟύΚ

01 – ελληνική δημοκρατία (02:02)
02 – φρούριο ελλάδα (01:45)
03 – αιγαίο ή η κωλοτρυπίδα του θανάτου (03:08)
04 – μη λυπηθείτε την ειρήνη (04:03)
05 – ο πρώτος θάνατος του πυγμάχου & ποιητή γ.χ. (02:36)
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=k-lwI_4CdKU]

 Reblog από το τεφλόν.,..

Dr X Gr Thessaloniki Party 07/03 Τσκινοπεμπτη

Ποια μασκα θα διαλεξετε αυτη τη φορα;


Ο άσπρος κουνελος. Και ο τρελός επιστήμονας.

Και ο θλιμμένος αρλεκίνος. Και η μεταλλαγμενη Ninja-girl.

Και το διαστημικό χταπόδι. Και ο λοβοτομημένος κλόουν.

Και η γιγαντιαία μύγα. Και το τέρας από το βυθό του μπικίνι.
Και το φάντασμα του Ελβις.
Όλοι θα είναι εκεί. Αφήνοντας πίσω τη ρουτίνα μιας καθημερινότητας μεταμφιεσμένης, για μια νύχτα
όπου ο καθένας μπορεί ντυθεί όποια πτυχή του εαυτού του θέλει, θα είμαστε εκεί.
Να γιορτάσουμε το διαφορετικό.
Να χορέψουμε νεκροζώντανους ρυθμούς, απελευθερωμένοι από τους περιορισμούς του συμβατικού.

Σας περιμένουμε!

Ελεύθερη είσοδος, φτηνό αλκοόλ, μουσικές διαλεγμένες από το DeathRock Greece, prοjections για γερά στομάχια,

με τη σφραγίδα της BTSM_Tv.

STAY SICK!

DRGr Community

Πού είναι η βιοτεχνία; http://biotexnia.org/2011/03/24/map/

Zombie Dance 02/02 analogue edition

το επομενο σαββατο,2/2 αναλογικη βερσιον
zombie dance με μουσικη μονο απο βινυλια

και βεβαια οι ελληνικες κυκλοφοριες/επανεκδοσεις geheimnis, ειρκτη….
αντι, οδος 55, clown,magic de spell, vyllies, crazed κλπ.

η ουτοπια βρισκεται κατω απο τα τσιμεντα της πολης…

αυτοοργανωση-στηριξη-ελεύθερη έκφραση-αξιοπρεπεια
μετα τις 23.00
καλλιδρομιου 94. __________________

upcoming in april

 

zombie dance – 12/01 λεσχη υπογειως

 
 
Και όσο να μας ψεκάζουν, και όσο να αφαιρούν τη ζωντάνια μας και μας μετατρέπουν σε αποστειρωμένα ζόμπια, εμείς θα τραγουδάμε και θα χορεύουμε, σε μια πόλη και μια χώρα που ερημώνει. Εμείς οι νεκροζώντανοι, θα τραγουδάμε και θα χορεύουμε δίνοντας ζωή σε χώρους, στέκια, και καταλήψεις.
Τίποτα δεν τελειώνει. Όλα τώρα Αρχίζουν.
Αλληλεγγύη στη Βίλλα Αμαλίας, στη Σκαραμαγκά και τους διωκόμενους αγωνιστές .
 
punk 77
cold wave
deathrock
psychobilly
dark wave
batcave
  
free entrance
after 23.00 

Νυχτερίδες + Κατσαρίδες #1 Zine

GREEK VERSION
 READ
http://issuu.com/agniparaanoia/docs/batscockroach

DOWNLOAD PDF
http://issuu.com/agniparaanoia/docs/batscockroach#download
ENGLISH VERSION
soon

Δεν διατηρούμε κανένα δικαίωμα, όλα είναι κλεμμένα , όλα είναι δικά μας, όλα επιτρέπονται.